این مقاله به بررسی پایداری زیست محیطی شبکه های لوله پلاستیکی آب کشاورزی در محیط های کشاورزی بر اساس داده های تجربی منتشر شده می پردازد.
این مقاله بر روی پلاستیکهای زیست تخریبپذیر و مصنوعی مورد استفاده در مزارع به عنوان مواد مالچپاشی و مواد سایهانداز/مواد پوششدهنده گلخانه (تورهای سایهدار و فیلمهای پلاستیکی) برای محافظت از گیاهان در برابر آفات و آب و هوای شدید تمرکز دارد.
پایداری با سه عامل تعیین شد، ردپای کربن از گهواره تا پایان عمر (LCA)، دوام (مقاومت در برابر اکسیداسیون نور و استحکام کششی بالا)، و مقرون به صرفه بودن. تجزیه و تحلیل LCA نشان داد که تولید پلی اتیلن (PE) به انرژی کمتری نیاز دارد و مقادیر کمی معادل گازهای گلخانه ای تولید می کند.
فراتر از دادههای LCA، پلیمرهای زیست تخریبپذیر بر اساس زیست تخریبپذیری و کمپوستپذیری، توانایی سرکوب علفهای هرز، کنترل دمای خاک و رطوبت، و افزایش کوددهی و آبیاری قطرهای پایدار هستند. با این حال، فناوریهای موجود یک عامل محدودکننده هستند زیرا نوآوریهای مبتنی بر آزمایشگاه تجاری نشدهاند.
علاوه بر این، تولید صنعتی تورهای سایهانداز، پوششهای پلاستیکی گلخانهها و مواد مالچپاشی به پلاستیکهای مصنوعی محدود میشود. مواد پلاستیکی مبتنی بر زیستی بر اساس زیست تخریب پذیری پایدار هستند و در برابر اکسیداسیون نوری مقاوم هستند.
مقاومت در برابر تخریب اشعه ماوراء بنفش یک ویژگی ضروری است زیرا تابش خورشیدی پیوندهای C-C را می شکند که به نوبه خود بر استحکام مکانیکی مواد تأثیر می گذارد. به طور خلاصه، پایداری پلاستیک در مزارع تحت تأثیر داده های LCA، خواص مکانیکی و نوری و عملکرد نسبت به سایر مواد است.
کلمات کلیدی: پلیمر بازیافت؛ پایداری؛ پلی اتیلن؛ PLA/PHT; مواد پوشش گلخانه؛ توری های پلاستیکی
1. مقدمه
این نشریه به بررسی پایداری زیست محیطی پلاستیک ها در کشاورزی، به ویژه در تولید تجاری میوه، سبزیجات و غلات در اتحادیه اروپا و ایالات متحده می پردازد.
این تحقیق بر روی شبکههای سایهدار پلاستیکی زیستتخریبپذیر (مانند پلی لاکتیک اسید، PHA) و پلیاتیلن با چگالی کم خطی غیرقابل تجزیه زیست تخریبپذیر (LLDPE)، پلیوینیل کلراید، و پلیپروپیلن (PP) و پلیاتیلن (PET) متمرکز است (شبکههای بادشکن، سایه توری های پلاستیکی ضد حشرات و تگرگ).
روکش های پلاستیکی و فیلم های مالچ پاشی. این مواد به این دلیل انتخاب شدند که تقریباً تمام پلاستیک های مورد استفاده در مزارع را تشکیل می دهند.