خطرناک ترین مواد های استفاده شده در روغن موتور که منجر به مرگ انسان ها شد

در اوایل دهه 1990 به عنوان یک رویکرد بهتر و ایمن تر برای تعیین فراریت روغن موتور ضد یخ توسعه یافت. این مؤلفه فرار آزمون فرار را برای تجزیه و تحلیل بیشتر جمع آوری کرد که در تشخیص فسفر و گوگرد مفید بود.

در اولین تجزیه و تحلیل مواد فرار جمع‌آوری‌شده از آزمایش رومیزی، آشکار شد که افزودنی‌های فسفر در روغن‌های موتور نیز از طریق تجزیه افزودنی فسفر تولید می‌کنند.

بر اساس این یافته ها، پارامتر مربوط به میزان فسفر آزاد شده در طول آزمایش به نام شاخص انتشار فسفر (PEI) توسعه یافت.

شکل 5 تغییر PEI را طی هشت سال گذشته نشان می دهد. بدیهی است که پیشرفت قابل توجهی در کاهش تجزیه فسفر و / یا فرار این دو طبقه بندی SAE چند درجه ای انجام شده است.

کاهش PEI به 6 تا 10 میلی گرم در لیتر  روغن موتور پیشتاز، تغییر قابل توجهی در محافظت از مبدل کاتالیزوری در برابر اثرات فسفر است.

با گرایش به سمت موتورهای کوچکتر، کم مصرف و مجهز به توربوشارژر که دماهای بالاتری را در حین کار ایجاد می کنند، یک آزمایش روی صندلی که می تواند تمایلات انتشار فسفر فرمول روغن موتور اسپیدی طلایی را نشان دهد در طراحی روان کننده هایی که به بهترین وجه برای موتور و محیط مناسب هستند مفید خواهد بود.

محتوای فسفر و فراریت
اینکه چقدر فسفر موجود در روغن موتور میترال بر میزان فسفر تبخیر شده در حین کارکرد موتور تأثیر می گذارد، سؤال مهمی است که بر انتخاب مواد افزودنی در فرمولاسیون روغن تأثیر می گذارد.

شکل 6 محتوای فسفر تعدادی از روغن موتور SAE 0W-20 و 5W-30 را در مقابل مقادیر PEI به دست آمده نشان می دهد.

داده ها نشان می دهد که فراریت فسفر تولید شده توسط آزمایش Selby-Noack عملاً با مقدار فسفر موجود در روغن به عنوان یک افزودنی ارتباطی ندارد.

عدم همبستگی بین فسفر در روغن موتور و مقدار فسفر تبخیر شده در مقادیر ضریب همبستگی پایین (R2) مشهود است.

اگر غلظت فسفر بر فراریت آن تأثیر بگذارد، این پارامتر نزدیک به یک خواهد بود. همانطور که در شکل 6 نشان داده شده است، مقادیر به دست آمده از داده ها بسیار کمتر است، با R² 0.05 برای SAE 0W-20 و 0.17 برای روغن موتور SAE 5W-30.

داده های PEI در درجه اول در مقادیری از 2 میلی گرم در لیتر تا حدود 30 میلی گرم در لیتر دسته بندی می شوند. با این حال، تعداد کمی از مقادیر PEI بیش از 40 میلی گرم در لیتر است. این روغن‌های موتور احتمالاً برای کاتالیزور اگزوز مضرتر هستند.

با این حال، همانطور که در شکل 5 نشان داده شده است، سطوح PEI به طور قابل توجهی در چند سال گذشته کاهش یافته است.

بدون شک، کیفیت روغن موتورها در موتورهای کوچکتر و قدرتمندتر توربوشارژر که وارد بازار خودرو می شوند، نقش بسیار بیشتری ایفا می کند. با این حال، اساساً تعیین کیفیت روغن موتور از نظر ظاهری غیرممکن است.

این تعیین تنها با استفاده از روغن یا آزمایش اولیه آن انجام می شود. بدیهی است که دومی گزینه بسیار ارجح برای دارندگان خودرو است که سرمایه گذاری قابل توجهی در موتوری با عملکرد خوب و بادوام دارند و نیاز دارند

  • منابع:
    1. How to Determine Engine Oil Quality
  • تبلیغات: 
    1. محققان ناسا به دنبال کارآفرینی در مریخ می باشند!
    2. پالتی که بجای قایق استفاده شده است!
    3. با پوشیدن شلوار چرم خود را درمان کنید
    4. ارزان ترین گاو صندوق همراه شما